شمال نیوز / محسن گرجی : در یازده سال گذشته، رهبر معظم انقلاب مُدَّظِلُّهُ العالی در قالب شعارهای سال ، محتوا و جهت‌گیری اقتصادی را مورد توجه قرار داده اند و همچنین همواره «دشمن‌شناسی» را از سوی نیروهای انقلاب وهمه جریان‌های خودی، ضروری دانسته و این موضوع، نشانگر عمق دوراندیشی رهبری به‌عنوان سکان‌دار نظام، در تشخیص اولویت‌های روز جامعه است . اما براستی دلیل این توجه و تأکید چه بود؟ رهبر معظم انقلاب چه چیزی را از سال‌ها قبل می‌دیدند که متاسفانه هنوز برخی از مدیران، نمی‌بینند یا نمی‌خواهند که ببینند؟

حقیقت این است که دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی پس از آنکه از دامن زدن به  آشوب‌های داخلی در سال‌های نخست انقلاب، ترور و حذف نیروهای برجسته نظام و  به راه انداختن یک جنگ نابودکننده و حمایت همه‌جانبه از صدام معدوم ناامید شدند به «هجمه فرهنگی» دست بردند و پس از آن‌که در این جبهه شبیخون نرم نیز بعد از دو دهه سرمایه‌گذاری ، ناکام ماند و علناً اعتراف به شکست کردند ، اقتصاد کشور را هدف گرفته تا با توجه به نیاز شهروندان و خانوارها به حداقل‌های معیشتی و شکنندگی جوانان در مواجهه با تنگناهای مالی، مسیر نارضایتی‌های گسترده سیاسی - اجتماعی را از این طریق، رقم بزنند و آغاز بازی تحریم‌های فلج کننده در دوره دوم ریاست‌جمهوری اوباما، با همین اهداف شیطنت‌آمیز بود .

رهبر معظم انقلاب از همان سال‌ها این توجه را به مدیران دولتی و حتی بخش خصوصی و قعالان اقتصادی می‌دادند که بر ظرفیت‌های درونی  اقتصاد ، تمرکز و اقتصاد ملی را تقویت کنند تا دشمن که با کمک گرفتن از دسترسی نامشروع خود به نظام حقوقی و مالی دنیا، تلاش دارد، آرام آرام گلوگاه‌های اقتصاد را خشک کند و مسیرهای دسترسی کشور به منافع به‌حق مردم ازجمله درآمدهای حاصل از صادرات نفت، گاز و پتروشیمی را به‌طور کامل مسدود سازد، به اهداف شوم خود نرسد.

راهبرد جدی رهبری در تمام این سال‌ها بر توجه به ظرفیت‌های داخلی اقتصاد و افزایش تولید با حمایت از کالای داخلی بود که از آن به درون‌زایی یاد می‌کردند، امری که متاسفانه تاکنون به خاطرعملکرد ضعیف مدیران دولتی به‌طور کامل محقق نشد و دلیل روشن تر آن نیز کم‌توجهی و بهانه تراشی مدیران دولتی و حتی فعالان اقتصادی بخش خصوصی است که همه چیز را به تحریم‌های ظالمانه دشمنان گره زده و با همین بهانه ، از برداشتن گام جدی در اجرای این سبک از اقتصاد ، کوتاهی کردند ..

بدون تردید اقتصاد مقاومتی به معنای قرار دادن اقتصاد ملی در انزوا نیست و به بیان رهبر معظم انقلاب،  به موازات درون‌زا بودن، برون‌گرا است . به این معنا که بر صادرات و نه واردات، تأکید دارد و هرگز نمی‌خواهد از بازارهای منطقه ای و جهانی دور بماند.

حضور مقتدرانه در بازارهای تجاری منطقه و دنیا با تمرکز بر صادرات و فروش کالاهای تولیدی داخل از دیگر مختصات اقتصاد مقاومتی است که باید مورد توجه تصمیم سازان و فعالان اقتصادی باشد .

نکته بعدی که ذهن بسیاری از مدیران را در این موضوع، به انحراف کشاند تخلیط مفهوم ریاضت اقتصادی austerity است که برنامه‌ای برای سامان دادن به یک وضعیت دشوار اقتصادی ، که کشورهای رو به ورشکستگی به آن پناه می‌برند با اقتصاد مقاومتی به عنوان یک مدل جدید و کارساز برای به‌سازی یک اقتصاد پایدار است . تا جایی‌که متاسفانه برخی هنوز هم اصرار دارند اقتصاد مقاومتی را غیر قابل اجرا معرفی کنند در حالی که این اقتصاد راهبردی در صورت اجرای درست می تواند راهگشای مشکلات اقتصادی باشد .

    متاسفانه برخی از این مدیران هنوز هم نمی‌خواهند بدانند که برنامه‌های ریاضت اقتصادی یک برنامه کوتاه مدت برای کشوری در آستانه ورشکستگی است اما اقتصاد مقاومتی یک مسیر دایمی برای قوی کردن یک اقتصاد با ظرفیت‌های فراوان طبیعی و انسانی است اما در این فرایند، به داشته‌های خود تکیه می‌کند و از سرمایه‌های درونی و استعدادهای داخلی حداکثر بهره را می‌برد تا اگر دشمنان، فضاهایی که در سلطه و سیطره خود دارند را مسدود کردند، کمترین آسیب و صدمه کشور را تهدید کند ..

کلام آخر ؛ با توجه به اینکه از حدود ده سال قبل تا امسال ترجیع‌بند بسیاری از شعارهای سال رهبر معظم انقلاب، اقتصاد مقاومتی است و اندیشه هوشمندانه‌ای فراسوی این نام‌گذاری‌ها قرارداشت اما تا امروزمتاسفانه مدیران اجرایی به شکلی که شایسته بود از این توصیه‌های عالمانه در عمل استفاده نکردند . در حالی که بدون شک ، با نهادینه کردن سیاست های  اقتصاد مقاومتی می توان کشور را از بحران های اقتصادی و معیشتی نجات داد .

به نظر می رسد راه عملیاتی شدن اقتصاد مقاومتی ، تنها و تنها با مدیرانی انقلابی و روحیه ای جهادی امکان پذیر است که با نگاهی هوشمندانه در راستای اجرای دقیق فرامین رهبر معظم انقلاب گام بردارند .